آزمایش نوروویرولانس در ارزیابی بی ضرری واکسن خوراکی فلج اطفال در میمون

مقالات آماده انتشار

نوع مقاله : مقاله ترویجی

نویسنده

بخش آسیب شناسی، موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران

چکیده

انسان میزبان طبیعی ویروس فلج اطفال است. ایجاد این بیماری در میمون‌های دنیای قدیم امکان‌پذیر نیست، مگر اینکه ویروس فلج اطفال به صورت تزریقی تجویز شود، به جز شامپانزه‌ و میمون‌ سینومولگوس که می‌توانند به صورت تجربی از طریق دهان آلوده شوند. تمام سویه‌های ضعیف‌شده ایمنی‌زای شناخته‌شده، با تزریق مستقیم ویروس به دستگاه عصبی مرکزی ( CNS) میمون‌ حساس ‌شده و مقداری از نوروویروس باقی‌مانده را حفظ می‌کنند. هدف از آزمایش نوروویرولانس(NVT ) در میمون، ارتباط دادن بیماری‌زایی دوزهای متوالی واکسن فلج اطفال با ویروس بذر/ واکسن اصلی یا فرآورده مرجع است. سوسپانسیون ویروس از مسیر داخل نخاعی به دستگاه عصبی میمون‌ تزریق می‌شود. روش حساس و تکرارپذیر برای سنجش نوروویرولانس فلج اطفال، محاسبه دوز ویروس مولد فلج اطفال در بافت دستگاه عصبی مرکزی در میمون‌ها است که با روشی استاندارد به صورت داخل نخاعی تزریق می شود. ضرورت انجام NVT با وجود پرهزینه بودن و روند طولانی آزمون بر روی واکسن‌ زنده فلج اطفال در این است که همچنان این روش بهترین آزمون بی ضرری است. این روش تضمین می‌کند که پاسخ‌های میزبان-ویروس تفاوت قابل توجهی با بذر/ واکسن اصلی یا با یکدیگر نداشته و ثبات تولید را تضمین می‌کند. در این آزمایش مشخص شده که واکسن حاوی نسبت کافی از ذرات ویروس که به طور بالقوه برای انسان خطرناک هستند، نمی باشد؛ زیرا احتمال حضور ذرات ویروس در طول تولید، زمانی که به دلایلی کاملاً غیرقابل پیش‌بینی یا ناشناخته، بخشی از ذرات در نتیجه جهش و/یا انتخاب، بیماری‌زا تر شده باشند وجود دارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

واکسن و پیشگیری از بیماری ها در دامپزشکی

مقالات آماده انتشار، اصلاح شده برای چاپ
انتشار آنلاین از تاریخ 13 آبان 1404

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار