عضو هیات علمی (استادیار)، موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی،کرج، ایران.
چکیده
امنیت زیستی در واحدهای پرورش و نگهداری حیوانات، شامل مجموعه‌ای از اقدامات مدیریتی و فیزیکی طراحی شده برای کاهش خطر ورود، استقرار و گسترش عفونت و آلودگی است. این امر مستلزم اتخاذ نگرش‌ها و اعمال رفتارهایی توسط ذی نفعان برای کاهش خطر در تمام فعالیت‌های مرتبط با زنجیره تولید است. پرسنل دامپزشکی که از مزارع بازدید می‌کنند، اغلب در تماس نزدیک با حیوانات آلوده هستند و بین مراکز مختلف نگهداری دام تردد دارند. خطر ورود و گسترش بیماری های عفونی توسط این افراد بالا است و ضروری است نه تنها خود اصول امنیت زیستی را به درستی رعایت کنند، بلکه به عنوان الگو در ارتقای نگرش و بهبود رفتار سایر ذی نفعان ایفای نقش کنند. در مقاله پیش رو، در ابتدا امنیت زیستی و اصول آن شرح داده شده‌اند. سپس، به صورت گام به گام، مراحل پیاده سازی امنیت زیستی در زمان مراجعه به واحدهای پرورش و نگهداری دام، به تفضیل شرح داده شده اند.
پیشرفت ثابت, لیلا, & برادران سید, زهرا. (1402). الزامات امنیت زیستی تیم دامپزشکی در مراجعه به اماکن پرورش و نگهداری دام. واکسن و پیشگیری از بیماری ها در دامپزشکی, 3(2), 43-50.
MLA
لیلا پیشرفت ثابت; زهرا برادران سید. "الزامات امنیت زیستی تیم دامپزشکی در مراجعه به اماکن پرورش و نگهداری دام". واکسن و پیشگیری از بیماری ها در دامپزشکی, 3, 2, 1402, 43-50.
HARVARD
پیشرفت ثابت, لیلا, برادران سید, زهرا. (1402). 'الزامات امنیت زیستی تیم دامپزشکی در مراجعه به اماکن پرورش و نگهداری دام', واکسن و پیشگیری از بیماری ها در دامپزشکی, 3(2), pp. 43-50.
VANCOUVER
پیشرفت ثابت, لیلا, برادران سید, زهرا. الزامات امنیت زیستی تیم دامپزشکی در مراجعه به اماکن پرورش و نگهداری دام. واکسن و پیشگیری از بیماری ها در دامپزشکی, 1402; 3(2): 43-50.
)