عضو هیات علمی(استادیار)، موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شعبه جنوب غرب کشور اهواز، ایران.
چکیده
عقرب‌گزیدگی یک مشکل جدی بهداشت عمومی در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری از جمله ایران است که منجر به مرگ کودکان و افراد ناتوان می‌شود. تقریبا 2231 گونه عقرب در سراسر جهان یافت می‌شود اما تعداد کمی از آن‌ها برای انسان خطر آفرین می‌باشند. با این وجود، تعداد موارد عقرب گزیدگی در سراسر دنیا قابل توجه است. برای درمان عقرب گزیدگی از راهبردهای مختلفی از جمله استفاده از پادزهر، به‌ویژه برای بیماران با علائم شدید استفاده می‌کنند. در سال 1909 چارلز تاد تولید یک پادزهر علیه سم عقرب Buthus quinquestriatus را با ایمن سازی اسب‌ها با سم خام به‌عنوان آنتی‌ژن، شرح داد. براساس کار تاد، محققان در سراسر جهان شروع به تولید پادزهر با استفاده از همان رویکرد کردند. در ایران نیز در سال 1336، اولین پادزهر عقرب گزیدگی با استفاده از زهر 6 گونه از خطرناک‌‌ترین عقرب‌ها و با جداسازی ایمونوگلوبولین G (IgG) توسط موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی تولید گردید. علی‌رغم دستیابی به نتایج رضایت بخش با استفاده از این رویکرد، محققان در حال مطالعه روی رویکردهای جایگزینی برای تولید پادزهر عقرب گزیدگی هستند ولی هیچ یک از این رویکردهای جدید تاکنون به مرحله تولید انبوه نرسیده است.
)