پایدارکننده های واکسن: انواع، کاربرد، مکانیسم اثر

نوع مقاله : مقاله ترویجی

نویسندگان

عضو هیات علمی (استادیار)، موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی،کرج، ایران.

چکیده

تولید واکسن‌هایی با کارایی (Efficacy)، توانمندی (Potency) و ایمنی‌زایی مناسب جزو اهداف مهم سازندگان واکسن محسوب می‌­شود. ترکیبات موجود در واکسن، شامل ماده موثره (آنتی­ژن، API; Active pharmaceutical ingredient) و مواد افزودنی فرعی (اکسیپیان، excipient) هستند که باید به نحو مناسبی در ترکیب واکسن فرموله شوند. پایدار/ تثبیت­ کننده‌ها­ (Stabilizers)، گروهی از اکسیپیان­ ها هستند که باعث می‌شوند کیفیت واکسن‌ها در طول فرایندهای ذخیره­‌سازی، توزیع و آماده­‌سازی، حفظ شده و در شرایط جوی مختلف در سراسر جهان، با امکانات و زیرساخت­‌های متنوع، قابل مصرف باشند. پایدار­کننده­‌ها انواع مختلف با مکانیسم­‌های اثر متنوع دارند که بر اساس خصوصیات­شان در فرمولاسیون واکسن­‌ها به کار می­‌روند. در این مقاله در ابتدا اجزای فرعی واکسن معرفی شده‌­اند. سپس، انواع پایدارکننده­‌ها و مکانیسم اثرشان به عنوان بخشی از اکسیپیان‌­ها شرح داده شده اند. در ادامه، به پایدارکننده‌­های پرمصرف در واکسن­‌های موسسه رازی اشاره شده است. در نهایت، توصیه­‌های ترویجی برای شرکت­‌های واکسن‌­ساز و سرمایه‌­­گذاران این صنعت ارائه گردیده است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات